ใครบางคนยังคงใช้ชีวิตต่อไป
ในเมืองที่มีผู้คนแต่ไม่เคยมีผู้ใด
โลกใบเดิมยังคงหมุนอย่างไร้จุดหมาย
เหมือนกับตัวฉันที่ไม่เคยเข้าใจ
ใครคนเดิมยังคงค้นและหาคำตอบ
ทุกสิ่งในความฝันนั้นอยู่ที่ไหน
เดินทางออกตามหาก็มาตั้งไกล
แต่ยังไม่พบความหมายของลมหายใจ
มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก
ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ๆ
เธอได้ยินไหม
เมื่อไรที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลา
นั้นมีคนหนึ่งห่วงใย
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา
จำเอาไว้ ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ เธอไม่เป็นไร
วันเวลาไม่เคยหมุนย้อนคืนทุกอย่าง
ทุกสิ่งที่ผ่านมาช่างมีความหมาย
ท่ามกลางกลุ่มเมฆฝนซัดซาในหัวใจ
อาจยังไม่พบสายรุ้งที่ไกลออกไป
มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก
ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ๆ
เธอได้ยินไหม
เมื่อไรที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลา
นั้นมีคนหนึ่งห่วงใย
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา
จำเอาไว้ ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ เธอไม่เป็นไร
มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก
ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ๆ
เธอได้ยินไหม
เมื่อไรที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลา
นั้นมีคนหนึ่งห่วงใย
เมื่อไรที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา
จำเอาไว้ ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ
อีกกี่เรื่องราวผิดหวัง สอนให้เธอ
รู้ใช่ไหมว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
เธอไม่เป็นไร ยังมีฉันรออยู่
มีความฝันรออยู่ ยังมีรักรออยู่ไม่ไกล